در 17 مه 2000، تلسکوپ فضایی هابل تصویری با رنگ واقعی از سحابی N11A گرفت.
سحابی N11A در یک منطقه ستاره‌زای دیدنی در ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد و کهکشان کوچک آن همراه کهکشان راه شیری ما از نیمکره جنوبی قابل مشاهده است. این سحابی به‌صورت ویژه برای ستاره‌شناسان جالب است زیرا کوچک‌ترین و فشرده‌ترین سحابی در آن منطقه است و نشان‌دهنده جدیدترین رویداد تشکیل ستاره عظیم در آنجا است.
قدرت تصویربرداری عالی هابل، اخترشناسان را قادر ساخت تا این سحابی را با جزئیات بیشتری ببینند و ساختار پوشش گاز داغ و همچنین ستارگان تعبیه‌شده در مرکز آن را مطالعه کنند.
این تصویر برای اولین‌بار امکان شناسایی ستارگانی را فراهم کرد که واقعاً در آن منطقه می‌درخشند. چنین اطلاعاتی برای درک بهتر شکل‌گیری ستارگان پرجرم، با وزن بیش از 10 برابر خورشید ما، ضروری است.
سحابی N11A شبیه یک گل رز ظریف شناور در فضا است. تشعشعات شدید ستارگان عظیمی که در مرکز N11A جاسازی شده‌اند، گاز اطراف را با درخششی ملایم روشن می‌کند. شوک‌ها و بادهای ستاره‌ای قوی ناشی از ستارگان پرجرم و تازه متولدشده در هسته درخشان N11A، حفره‌ای در گاز و غبار را بیرون آورده‌اند.
تابش شدید باعث می‌شود گاز اطراف به روشی شبیه به نور نئون، فلورسانس شود. ما باید ویژگی‌های مناطق ستاره‌زایی را در کهکشان‌های همسایه‌مان مطالعه کنیم تا بفهمیم ستاره‌های جوان در دوردست چگونه تشکیل می‌شوند.
