محققان جزئیات جدیدی درباره مومیایی مصری که بسیار شبیه نقاشی جیغ از «ادوارد مونک» است و احتمالاً بیش از 3000 سال قدمت دارد، کشف کرده‌اند. پیش‌ازاین باستان‌شناسان گمان می‌کردند به‌دلیل فرایند نامناسب مومیایی‌کردن، چهره این زن این‌طور مانده است اما اکنون محققان فرضیه دیگری مطرح می‌کنند. محققان می‌گویند این زن در لحظه‌ای رنج‌آور مرده است.
براساس گزارش گاردین، این مومیایی که به «زن درحال جیغ‌زدن» مشهور است، سال 1935 در تابوتی چوبی که در مقبره سمنوت (Semnut)، معمار مشهور دوران سلطنت حتشپسوت، قرار داشته، کشف شد. به گفته محققان دانشگاه قاهره، او با موادی گران‌قیمت و وارداتی مومیایی شده است. باتوجه‌به مرغوب بودن این مواد و نحوه مومیایی شدن، علت جیغ این زن به فرایند اشتباه مومیایی‌کردن مربوط نیست.
کشف معمای مومیایی جیغ‌زن
این محققان که نتایج پژوهششان در مجله Frontiers منتشرشده، می‌خواستند درباره این زن و نحوه مرگ او بدانند؛ بنابراین بقایای جسد او را دقیق بررسی کردند. آن‌ها با سی‌تی‌اسکن، جسد او را با دقت تصویربرداری کردند تا آن را با جزئیات مطالعه کنند و کالبدشکافی مجازی انجام دهند.
محققان با آزمایش‌های مختلف تخمین زدند قد این زن هنگام حیات حدود 1.55 متر بوده است. آن‌ها دریافتند که او حدود 48 سالگی مرده و از آرتریت خفیفی در ستون فقرات رنج می‌برده است. اگرچه علت مرگ دقیقاً مشخص نیست، نکته‌ای عجیب در جسد وی بود: مغز، دیافراگم، قلب، ریه‌ها، کبد، طحال، کلیه‌ها و روده او هنوز در بدن قرار دارند. این اتفاق ناشناخته نیست اما نادر است؛ چراکه در بیشتر دوره‌ها، ازجمله دورانی که این زن می‌زیسته و مرده است، برداشتن بیشتر اعضای بدن در فرایند مومیایی‌کردن رایج بود.
محققان با بررسی مواد مومیایی و نحوه تدفین او، متوجه شدند علت جیغ‌زدن نمی‌تواند به فرایند مومیایی‌کردن ارتباط داشته باشد و مسئله دیگری مطرح بوده است. در مواردی، ماهیچه‌های انسان درحال مرگ ممکن است قفل و دچار مرگاخُشکی یا ریگورمورتیس (Rigor mortis) شود. برخی از این اسپاسم‌های جسد (Cadaveric spasm) به‌راحتی قابل‌برگشت نیست. به گفته محققان، چنین اسپاسمی، نشان‌دهنده این است که فرد در حالتی غیرعادی و از ناراحتی شدید مرده است.
این احتمال وجود دارد که او را در عرض 18 تا 36 ساعت پس از مرگ، مومیایی کرده باشد؛ قبل از اینکه بدنش شل یا تجزیه شود. به همین دلیل موقعیت دهان باز او هنگام مرگ تاامروز حفظ شده است.
