۳ ژوئیه ۱۹۹۸، آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (ژاکسا) فضاپیمای نوزومی را برای مأموریت به مریخ پرتاب کرد. قرار بود این اولین کاوشگر ژاپن باشد که به سیاره دیگری می‌رود.
فضاپیمای نوزومی
فضاپیمای اکتشافی نوزومی که در سال ۱۹۹۸ میلادی به فضا پرتاب شد، برای مطالعه جو فوقانی مریخ و تعامل آن با بادهای خورشیدی و توسعه فناوری‌هایی برای استفاده در مأموریت‌های سیاره‌ای آینده طراحی شده بود.
این فضاپیما حامل چهارده دستگاه تجهیزات رصد بود که عبارتند از:
- دوربین تصویربرداری
- طیف‌سنج جرمی
- شمارنده گردوغبار
- آنالیزر پلاسما حرارتی
- مغناطیس‌سنج
- آنالیزر طیف الکترونی و یونی
- طیف‌نگار جرمی- یونی
- آزمایشگر ذرات با انرژی بالا
- طیف‌سنج تصویربرداری
- صداسنج
- آشکارساز امواج پلاسما
- تحلیل‌گر موج
- دماسنج الکترون
- اسکنر UV
این ابزارها برای اندازه‌گیری ساختار، ترکیب و دینامیک یونوسفر، اثرات هواشناسی باد خورشیدی، اجزای اتمسفر، میدان مغناطیسی ذاتی، نفوذ میدان مغناطیسی و باد خورشیدی، ساختار مگنتوسفر و گردوغبار در اتمسفر فوقانی و در مدار مریخ مؤثر بودند. مأموریت نوزومی همچنین تصاویری از سطح مریخ ارائه می‌کرد.
سرنوشت مأموریت
قرار بود این فضاپیما در اکتبر سال ۱۹۹۹ به مریخ برسد، اما یک نقص الکتریکی باعث شد نوزومی در مدار هلیوسنتریک (خورشید مرکزی)، بدون سوخت کافی برای رسیدن به مریخ در زمان برنامه‌ریزی‌شده باقی بماند.
دانشمندان مأموریت، فضاپیما را دوباره مسیریابی کردند تا در دسامبر ۲۰۰۳ به مریخ برسد. بااین‌حال، یک شعله خورشیدی قدرتمند که در سال ۲۰۰۲ به فضاپیما اصابت کرد، به ارتباطات و سیستم‌های قدرت آن آسیب زد.
به‌دلیل بروز انفجارهای شدید در بخش بیرونی خورشید، مدارهای برقی نوزومی دچار اتصالی شد و این موضوع ارسال سوخت به موتور این فضاپیما را با مشکل روبه‌رو کرد.
زمانی که نوزومی سرانجام به مریخ رسید، کنترل مأموریت نتوانست آن را به مدار مریخ بفرستد؛ بنابراین آن‌ها مأموریت را به کلی رها کردند.
