۲ سپتامبر ۱۹۷۰، ناسا اعلام کرد که دو مأموریت آپولو ۱۵ و آپولو ۱۹ با هدف ماه لغو می‌شوند.
انگیزه‌های لغو مأموریت آپولو
آپولو در ابتدا برای ۲۰ مأموریت برنامه‌ریزی شده بود. با‌این‌حال، اولویت‌ها هم در ایالات متحده و هم در داخل ناسا درحال تغییر بودند. مدیر وقت ناسا، توماس پین، در آگوست همان ماه نامه‌هایی درباره آینده برنامه آپولو به هیئت مأموریت‌های ماه و هیئت علمی فضایی فرستاده بود.
این نامه‌ها سه گزینه در رابطه با محدودکردن برنامه آپولو پیشنهاد می‌داد که باعث جلوگیری از تأخیر در برنامه اسکای‌لب می‌شد.
تا آن زمان سه مأموریت آپولو ۱۱، آپولو ۱۲ و آپولو ۱۳ روی ماه فرود آمده بودند و آپولو ۲۰ نیز قبل از آن لغو شده بود.
با رسیدن موفقیت‌آمیز انسان به ماه در سال ۱۹۷۰، فشارها برای لغو برخی یا همه مأموریت‌های باقی‌مانده آپولو آغاز شده بود. آنها استدلال می‌کردند که فرودهای آتی به پیشرفت ایالات متحده کمک چندانی نخواهد کرد، اما اگر یک سرنشین جان خود را از دست بدهد، می‌تواند بسیاری از چیزهایی را که به‌دست آمده بود، بی‌اعتبار کند.
از طرفی بودجه دولت برای پروازهای آینده بسیار پرهزینه بود. لغو آپولو ۱۵ و ۱۹، همراه با اتمام عملیات آپولو در اواسط سال ۱۹۷۲ و پایان کار ساترن-۵ پس از پرتاب اسکای‌لب در اواخر سال ۱۹۷۲، باعث صرفه‌جویی قابل‌توجهی در طول چهار سال آینده می‌شد.
پس از موافقت، پین طی یک کنفرانس مطبوعاتی برنامه کاهش پروازهای آپولو را اعلام کرد. کنفرانس مطبوعاتی، یکی از آخرین اقدامات عمومی پین به‌عنوان مدیر ناسا بود. کمتر از دو هفته بعد، او خبر استعفای خود در آینده‌ای نزدیک را اعلام کرد.
آپولو ۱۶ به آپولو ۱۵ تغییر نام داد و در ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۱ به فضا پرتاب شد. آخرین موشک ساترن-۵، اسکای‌لب را در ۱۴ مه ۱۹۷۳ پرتاب کرد. اما حتی این تاریخ نیز حدود شش ماه بیشتر از تاریخ برنامه‌ریزی‌شده توسط توماس پین بود.
