۲۷ ژوئیه ۱۹۶۲، دو فضانورد روسی سوار بر هواپیمای مسافربری شوروی شدند و بدون رفتن به فضا، بی‌وزنی را تجربه کردند. این اولین‌باری بود که فضانوردان آموزش گرانش صفر را در هواپیما انجام دادند.
این هواپیما توپولف تو-۱۰۴ نام داشت و نوعی جت بود که در اصل برای جابه‌جایی پنجاه مسافر طراحی شده بود. سپس برای جادادن فضانوردانی که نیاز به تمرین در محیطی شبیه‌سازی‌شده با بی‌وزنی داشتند، اصلاح شد.
با پرواز در یک قوس سهموی، مسافران می‌توانستند در هر مانور بین ۶ تا ۲۵ ثانیه بی‌وزنی را تجربه کنند.
فضانوردان آندریان نیکولایف و پاول پوپوویچ در این پرواز بودند تا برای مأموریت‌های مداری آینده خود وستوک ۳ و وستوک ۴ آماده شوند.
دو فضاپیمای وستوک که بعداً باهم پرتاب شدند، برای اولین‌بار انسانی را در فضا و حالت بی‌وزنی با گرانش صفر شناور کردند. فضانوردان فضاپیماهای سابقی که در مدار زمین قرار گرفته بودند کمربند خود را باز نکرده بودند.
آزمایش تأثیر بی‌وزنی بر عملکرد بدن انسان در طولانی‌مدت نیز طی یک هفته روی این دو فضانورد آزمایش شد.
